Иқтибосҳо аз ҷумлаҳои хуб аз "Пӯлод чӣ гуна табъ шуд"

Барои одамон аз хама гаронбахо хаёт аст ва хаёт барои одамон як бор аст.Умри одам бояд чунин гу-зарад: вакте ки ба гузашта назар афканад, аз он ки солхояшонро бо коре бехуда сарф кардааст, пушаймон намешавад ва барои паст задану зиндагии миёнарав буданаш худро гунахкор намедонад.

— Островский

Одамон бояд одатҳоро назорат кунанд, аммо одатҳо набояд одамонро идора кунанд.

——Николай Островский

Барои одамон аз хама гаронбахо хаёт аст ва хаёт танхо як маротиба аз они мардум аст.Умри одам бояд хамин тавр гузарад: вакте ки ба гузашта назар афканад, аз бехуда гузаштани солхо пушаймон намешавад, аз бефаъолият шарм намедорад;Ба хамин тарик, хангоми марги у гуфта метавонист: «Тамоми хаёт ва тамоми кувваи ман ба кори бузургтарини чахон — мубориза барои озодии инсоният бахшида шудааст».

— Островский

Пӯлод аз сӯзондан дар оташ ва хеле хунук карда мешавад, бинобар ин он хеле мустаҳкам аст.Насли мо низ аз мубориза ва озмоишҳои сахт тоб оварда, дар зиндагӣ ҳеҷ гоҳ дилсард нашаванд.

——Николай Островский

Одам, агар одатҳои бади худро иваз карда натавонад, арзише надорад.

——Николай Островский

Ҳатто агар зиндагӣ тоқатнопазир бошад ҳам, шумо бояд сабр кунед.Танҳо дар он сурат чунин ҳаёт метавонад арзишманд гардад.

——Николай Островский

Умри одам бояд хамин тавр гузарад: вакте ки ба гузашта назар меафканад, аз бехуда гузаштани солхо пушаймон намешавад ва аз коре нахохад шарм намедорад!».

– Павел Корчагин

Зиндагӣ зуд зиндагӣ кунед, зеро бемории нофаҳмо ё ҳодисаи ногаҳонии фоҷиавӣ метавонад онро кӯтоҳ кунад.

——Николай Островский

Вақте ки одамон зиндагӣ мекунанд, онҳо набояд аз паи дарозии умр, балки сифати зиндагӣ бошанд.

— Островский

Дар пеши назараш бахри бошукух, орому беканори кабуд, мисли мармар хамвор буд.То ҷое, ки чашм мебинад, баҳр бо абрҳои кабуди кабуд ва осмон пайваст: мавҷҳо офтоби обшавандаро инъикос намуда, пораҳои алангаро нишон медоданд.Куххои дур аз тумани пагохй ба назар мерасиданд.Мавчхои танбал бо мехру мухаббат ба суи пои ман хазида, реги заррини сохилро мелесиданд.

— Островский

Ҳар як аблаҳ метавонад ҳар вақт худро бикушад!Ин роҳи заифтарин ва осонтарин аст.

——Николай Островский

Вақте ки инсон солим ва пур аз зинда аст, қавӣ будан кори нисбатан содда ва осон аст, аммо танҳо вақте ки ҳаёт шуморо бо ҳалқаҳои оҳанин сахт иҳота мекунад, қавӣ будан аз ҳама шарафманд аст.

— Островский

Зиндагӣ шояд шамолу борон бошад, аммо мо метавонем дар қалби худ нури офтоби худро дошта бошем.

——Ни Островский

Худро бикушед, ин роҳи осонтарини раҳоӣ аз мушкилот аст

— Островский

Зиндагӣ чунон пешгӯинашаванда аст - як лаҳза осмонро абрҳо ва туман пур мекунад ва лаҳзаи дигар офтоби дурахшон дорад.

— Островский

Қимати ҳаёт дар он аст, ки ҳамеша аз худ боло равад.

——Ни Островский

Ба хар хол он чи ба даст овардам, хеле зиёд аст ва аз даст додаам бемисл аст.

——Николай Островский

Қиматтарин чиз дар зиндагӣ ҳаёт аст.Ҳаёт ба одамон танҳо як маротиба тааллуқ дорад.Умри одам бояд чунин гузарад: вакте ки гузаштаро ба ёд меорад, аз бехуда гузаштани солхо пушаймон намешавад, аз бефаъолият шарм намедорад;вакте ки вай вафот мекунад, гуфта метавонад: «Тамоми хаёт ва тамоми кувваи ман ба кори оличанобтарини чахон — мубориза барои озодии инсоният бахшида шудааст».

— Островский

То пирӣ зиндагӣ кун ва то пирӣ омӯз.Танҳо вақте ки шумо пир мешавед, шумо медонед, ки чӣ қадар кам медонед.

Осмон на хамеша кабуд асту абрхо на хамеша сафед, вале гулхои хаёт хамеша дурахшонанд.

— Островский

Чавони, чавонии бепоён зебо!Дар ин ваќт нафс нашъунамо наёфтааст ва танњо набзи тези дил мављудияти онро норавшан нишон медињад;дар ин ваќт тасодуфан даст ба синаи маъшуќааш мерасад ва ў аз воњима меларзиду зуд дур мешавад;дар ин вақт, дӯстии ҷавонӣ амал қадами охиринро боздорад.Дар чунин лахза азизтар аз дасти духтари азиз чї бошад?Дастон гарданатро сахт ба огуш кашида, аз паи буссаи гарм мисли зарбаи электр.

——Николай Островский

Ғамгинӣ, инчунин ҳама гуна эҳсосоти оддии гарм ё нармонаи одамони оддӣ, қариб ҳама метавонанд озодона баён карда шаванд.

——Николай Островский

Зебоии инсон дар намуди зоҳирӣ, либос ва ороиши мӯй нест, балки дар худ ва қалбаш аст.Агар инсон зебоии нафси худро надошта бошад, аксар вақт мо намуди зебои ӯро нописанд хоҳем кард.


Вақти фиристодан: январ-22-2024

Паёми худро гузоред

Паёми худро гузоред